Af hverju varaði Seðlabankinn ekki stjórnvöld við vegna kaupa á þessum lánasöfnum?

Ég tel að stjórnendur Seðlabankans hafi sýnt af sér vítavert aðgerðarleysi þegar þeir höfðu þó þetta lögfræðiálit en horfðu aðgerðarlausir á stjórnir nýju bankanna semja um kaup á þessum lánasöfnum án fyrirvararða varðandi lögmæti myntkörfulána og horfðu síðan líka aðgerðarlausir á þegar Alþingi samþykkti að setja 190 milljarða af fé skattgreiðenda í kaup á bönkunum og þar með þessum lánasöfnum. Þeir hljóta að hafa gert sér grein fyrir því að ef þessi lán yrðu dæmd ólögleg og ekki væri fyrirvari varðandi það við verðákvörðun á þessum lánasöfnum þá gæti það kostað skattgreiðendur stóran hluta þessarar upphæðar.

 

Í því efni er ekki hægt að skýla sér á bak við það að önnur lögfræðiálit hafi gengið í aðra átt. Það að einhverjar líkur væru á því að þessi lán yrðu dæmt ólögleg hversu litlar, sem þær væru var næg ástæða til að vara við kaupum á þessum lánasöfnum án fyrirvara varðandi lögmæti myntkörfulánanna.

 

Það er því full ástæða til að fordæma harkalega þá ákvörðun stjórnenda Seðlabankans að sitja á þessu lögfræðiáliti gagnvart stjórnvöldum jafnvel þó ekki sé farið með málið í fjölmiðla. Þetta sneri ekki bara að því að gera fyrirvara í lánasamningunum heldur var full ástæða til að hvetja stjórnvöld til þess að setja stóra fyrirvara varðandi innheimtur þessara lána svo ekki sé talað um aðför að þeim, sem voru með þau í vanskilum. Nú gætu bankarnir og aðrar fjármálastofnanir staðið frammi fyrir bæði því að tapa við þetta stórum hluta af eignarsafni sínu auk þess að greiða háar skaðabætur til þeirra, sem misstu eignir sínar vegna þessara lána.

Álitin orkuðu tvímælis

Athugasemdir

[Marinó G. Njálsson, 7.8.2010 kl. 13:51]

Það kom að því að við værum sammála, Sigurður

En svona öllu gríni sleppt, þá hittir þú naglann á höfuðið.  Hafi verið minnsti vafi, þá átti Seðlabankinn að vara við með stríðsfyrirsögn.