Þvílíkur lygari

Mikil lóðaskil og aðrar afleiðingar kreppunnar eru að setja fjárhag Kópavogs í rúst. Kópavogsbær fjármagnaði kaup á því landi, sem lóðirnar voru seldar úr að mestu með skammtímalánum og nú er leitað logandi ljósi að lánum til að greiða þau en illa gengur að finna einhvern, sem vill lána.

 

Fjárhagur Kópavogs er það slæmur að það þarf að fara út í það mikin niðurskurð á útgjöldum að sennilega þarf að skerða umtalsvert í þáttum eins og grunnþjónustu á borð við grunnskóla og leikskólaþjónustu bæjarins. Væntanlega þarf líka að skera niður í þjónustu við aldraða.

 

Gunnar hefur stært sig mikið af því að fjármál Kópavogsbæjar hafi verið í traustum höndum umdir hans stjórn en staðreyndin er sú að hagnaður af rekstri Kópavogsbæjar í ársreikningum síðustu ár hefur myndast vegna hagnaðar á lóðasölu en nú þarf að endurgreiða stóran hluta af þeim tekjum síðustu ára. Til að setja ekki blett á þá glansmynd, sem hann hefur sett upp varðandi trausta fjármálastjórn Sjálfstæðismanna í bænum þá lýgur Gunnar því í þessu blaðaviðtali að þessi skil á hluta Glaðheimalandsins sé ekki skellur fyrir Kópavogsbæ. Það er þetta sannanlega. Þarna er hann að slá ryki í augu almennings.

 

Til að bæta gráu ofan á svart virðist Gunnar ekki vera tilbúin til samstarfs við minnihlutan í Kópavogi við það að finna leiðir til að bæta fjárhag bæjarins og þar með við fjárhagsáætlun fyrir næsta ár. Þetta hefur að minnsta kosti Samfylkingin boðið en fengið lítil viðbrögð nema frá fulltrúa Framsóknarflokksins í meirihluta, sem er til í slíkt samstarf meiri- og minnihluta. Gunnar ætlar klárlega að láta meirihlutan einan um að ákveða það hvar á að spara og hvar ekki með tilheyrandi óeiningu um þau sparnaðarráð, sem ákveðið verður að fara í.

 

Til viðbótar við þetta kemur hann enn með þá lygi að það hafi þurft að borga eins mikið og raun ber vitni fyrir Glaðheimasvæðið vegna þess að samið hafi verið við Gust um leigu til 50 ára árið 1988. Þetta er lygi. Það voru ákvæði í leigusamningnum um að Kópavogsbær mætti segja leigusamningnum upp hvenær, sem væri á leigutímanum gegn því að greiða markaðsverð fyrir þau hús, sem væru á svæðinu. Kópavogsbær þurfti því ekki að greiða þrefalt verð fyrir húsin eins og gert var. Höfum í huga að bæði eiginkona og dóttir Gunnars áttu þarna hús og fengu þrefalt verð fyrir og högnuðust þannig um tugi milljóna. Þegar fulltrúar Samfylkingarinnar bentu á að þetta gerði Gunnar vanhæfan í málinu þá sakaði hann þá um lágkúru með því að vera að blanda fjölskyldu hans inn í pólitíska umræðu. Það þurfti að fá úrskurð bæjarlögmans um að Gunnar væri sannanlega vanhæfur í málinu til að fá hann út af þeim fundi þar, sem tekin var ákvörðun um uppkaup hesthúsanna.

 

Mið er farið að hlakka mikið til þess tíma þegar við Kópavogsbúar losnum við Gunnar Birgisson úr stóli bæjarstjóra og helst úr bæjarstjórn. Hann hefur verð okkur Kópavogsbúum dýr hingað til og komin tími til að endir verði þar á.

 

 

Gunnar rólegur yfir lóðaskilum SMI