Misskilningur varðansi þá stefnu Samfylgingarinnar að taka börn tvisvar á ári inn í grunnskóla.

Það hefur orðið svolítið vart við misskilning varðandi þá stefnu Samfylkingarinnar að taka börn tvisvar á ári inn í grunnskóla og einnig hefur hún fengið villandi gagnrýni að einhverju leyti frá pólitískum andstæðingum Samfylkingarinnar.

Það hefur verið talað um að með þessu sé verið að færa börn og snemma úr leiksóla yfir í grunnskóla. Því er til að svara að þessi leið er alveg óháð þeirri ákvörðun hversu göml við viljum að börnin séu þegar þau fara milli skólastiga. En með því að sú tilfærsla eigi sér stað tvisvar á ári er auðveldara að framkvæma þá tilfærslu þegar best henta hverjum og einum alveg óháð því hvenær við metum svo að heppilegast sé að sú tilfærsla eigi sér stað. Það gefur auga leið að börn fædd fyrri part árs eru alveg jafn fær um að hefa nám í grunnskóla um áramót eins og þau börn sem eru fædd seinni part árs eru a gera það um haustið. Aldirinn er sá sami.

Það hefur ennig verið fllyrt að þessi leið sé kostnaðasöm. Því er viðs fjarri. Til lengri tíma litið er sparnaður af þessari leið auk ýmiss hagræðis sem af henni leiðir. Það að hafa aðeins hálft ár á milli hópa í stað eins árs skapar ýmis tækifæri í grunnskólakerfinu. En aðalhagrðið er hins vegar í leiskólakerfinu þar sem því fylgr mikið hagræði að geta innritað börn þar inn tvisvar á ári sé það markmið að brúa bilið milli fæðingarorlofs og grunnskóla.

Í dag er það markmið Kópavogbæjar að veita öllum börnum leiksólavist frá tveggja ára aldri. Bærinn er ekki að standa við það i dag hvað þá að brúa bilið milli fæðinrarorlofs og grunskóla. Vissulega eru yngstu börnin sem tekin eru inn á haustin yngri en tveggja ára og seinustu ár hafa þau verið um eins og hálfs árs. En af því að við tökum börn bara inn í leikskóla einu sinni á ári þá eru elstu börnin sem þá fyrst eru að komast inn á leikskóla einu ári eldri og því er ekki staðið við tveggja ára viðmiðið fyrir um helming barnanna.  Það að taka börn tvisvar á ári inn í grunnskóla er einfaldlega lang ódýrasta leiðin til að standa við það viðmið. Ef allir grunnskólar í Kópavogi tækju það upp þá væri hægt að standa við það viðmið án þess að fjölga leikskólum. En án þeirrar leiðar þarf að byggja tvo nýja leikskóla til þess eins að standa við þetta viðmið gagnvart öllum börnum.

Við þetta bætist að það að börn eru aðeins tekin einu sinni á ári inn í leiksóla veldur því að mikill skortur er á plássi hjá dagforeldrum seinni hluta vetrar. Það veldur miklum vanda hjá mörgum foreldrum og veldur í mörgum tilfellum miklu tekjutapi hjá þeim auk annara vandræða sem því fylgir frir þau í vnnu að geta ekki staðið við það að mæta til vinnu að afloknu fæðingarorlofi. Og þegar íbúar Kópavogs verða fyrir tekjutapi þá tapar bærinn útsvarstejum.

Til lengri tíma litið þegar fyrstu árgangarnir sem fara inn í grunnskóla hálfu ári fyrr útskrifast hálfu ári fyrr en ella væri hættir þessi leið að hafa í för með sér útgjaldaauka í grunnskólakerfinu og því er sa sparnaður sem þetta leiðir til í leikskólakerfinu beinn sparnaður við rekstur skólekerfisins í heild. En fram að því kemur kostnaðarauki í grunnskólakerfinu á móti sparnaði í leikskólakerfinu. Í heild er þetta þó ekki kostnaðaruki fyri bæinn að teknu tilliti til kostnaðar við að koma börnum jafn gömlum inn í leikskóla og annars væri.