Þarna er beitt blekkingum og viðhöfð villandi framsetning á umsögnum AGS

Í þessari grein er talað eins og að það sé viðhorf AGS að það beri aðfara út í almenna lækkun skulda heimila. Það hefur komið skýrt fram í málflutningi AGS að þeir eru aðeins að tala um lækkun undirmálslána, það er lækkun til þeirra, sem ekki geta greitt sínar skuldir að fullu. Þetta má meðal annars sjá á svari Marns Flanagans til Marinós fyrir nokkru, sem meðal annars má sjá hér á bloggsíðu Marinós Njálssonar.

http://marinogn.blog.is/blog/marinogn/entry/972036/  

Þriðja málsgreinin í því svari er svona:  "'Appropriate' means that the debt relief should be provided only to borrowers who really need it. This is necessary because there is a limit on the total amount of debt relief that can be provided. If debt relief is given to borrowers who can manage without it there will be less available for those who really do need it. In other words, debt relief should be provided on a case by case basis."  Þarna kemur skýrt fram svo ekki er hægt að misskilja að einungis er verið að tala um niðurfærslur undirmálslána  

Það er einfaldlega staðreynd að AGS hefur aldrei mælt með lækkun skulda þeirra, sem geta greitt sínar skuldir og þaðan af síður hafa sérfræðingar AGS haldið því fram að almenn niðurfærsla skulda kosti nýju bankanna og þar með ríkissjóð ekki neitt. Þeir hafa aðeins haldið því fram að lækkun undirmálslána kost nýju bankana ekki neitt því búið sé að gera ráð fyrir þeim lækkunum í kaupverði skuldabréfasafnanna.  Það er einfaldlega þannig að einingis er gert ráð fyrir niðurfærslum undirmálslána í samningum um kaup nýju bankanna á skuldabréfasöfnum gömlu bankanna.

Allar aðrar niðurfærslur lenda því á nýju bönkunum og þar með skattgreiðendum. Hagsmunasamtök heimilanna eru því að blekkja fólk þegar þau halda öðru fram.  Hvað varðar þá 600 milljarða varúðarniðurfærslur, sem þið talið um þá er það aðeins bráðabyrgðarniðurfærslur. Það á að endurskoða kaupverð skuldabréfasafnanna árið 2012. Verðin, sem greidd eru núna fyrir skuldabréfasöfnin miðast við verstu hugsanlegu niðurstöðu ef allt fer hér á versta veg. Síðan kemur viðbótagreiðsla fyrir lánasöfnin árið 2012 þegar betur er ljóst hversu mikið þarf að fella niður af undirmálslánum. Niðurfærslur annarra lána en undirmálslána koma einfaldlega ekki inn í það reikningsdæmi að öður leyit en því að gert er ráð fyrir lækkun á myntkörfulánum vegna væntinga um styrkingu króunnar.  Það er hægt að sýna þetta með einföldu dæmi.

  Gefum okkur að einn nýji bankinn sé að kaupa skuldabréfasafn af gamla bankanum að nafnverði 500 milljarðar. Mat í dag á þeirri lágmarsupphæð, sem muni innheimtast þó allt fari hér á versta veg er 300 milljarðar. Nýji bankinn greiðir því nú 300 milljarða í upphafsgreiðslu og er bráðabyrgðaafskriftin því 200 milljarðar.  Þegar endurskoðun á verðmæti skuldabréfasafnsins fer fram árið 2012 hefur þurft að afskrifa 100 milljarða tapaðar kröfur úr þessu skuldabréfasafni og metið er að það þurfi að afskrifa 50 milljarða í viðbót.

 Þar með er matið á töpuðum kröfum við endurmatið árið 2012 orðið 150 milljarðar. Það er þá dregið frá nafverðinu upp á 500 milljarða og eftir stendur að nýji bankinn skuli greiða 350 milljarða fyrir skuldabréfasafnið. Hann greiddi 300 milljarða árið 2009 og þarf því að greiða 50 milljarða í viðbót árið 2012.  Nýji bankinn stendur því í þeirri stöðu árið 2012 að eiga 50 milljarða eftir af varúðarniðurfærslunni og samkvæmt mati þarf að afskrifa 50 milljarða í viðbót af skuldabréfasafninu vegna lántaka, sem ekki geta greitt sín lán að fullu.   

Ef hins vegar ástandið verður betra en þetta þannig að við endurskoðunina árið 2012 sé búið að afskrifa 80 milljarða og útlit fyrir að það þurfi að afskrifa 20 milljarða í viðbót þá lítur dæmi þannig út að matið á töpuðum kröfum er orðið 100 milljarðar það er 80 milljarðar, sem er búið að afskrifa og 20 milljarðar, sem metið er að þurfi að afskrifa til viðbótar við það. Þar með er endurmetið kaupverð skuldabréfasafnsins 500 milljarðar mínus 100 milljarðar eða 400 milljarðar. Nýji bankinn greiddi 300 milljarða árið 2009 og þarf því að greiða 100 milljarða í viðbót árið 2012. Hann stendur því frammi fyrir því að eiga 20 milljarða eftir af 200 milljarða bráðabyrgðavarúðarniðurfærslunni frá 2009 því hann er búinn að afskrifa 80 milljarða og greiða 100 milljarða í viðbót fyrir skuldabréfasafnið við endurmat. Hann á því 20 milljarða eftir og það er sú upphæð, sem talið er að sé tapað af því, sem eftir er af skuldabréfasafninu.  

Þetta dæmi lýsir því samkomulagi, sem gerð hafa verið milli gömlu og nýju bankanna vegna kaupa nýju bankanna á skuldabréfasöfnum gömlu bankanna. Ef einhver getur séð úr þessu dæmi svigrúm til að niðurfellinga á skuldum, sem ekki eru ákvæði um í þessum samningum þannig að þessar varúðarniðurfærslur geti nýst í það þá væri gott að hann gefi sig fram og útskýri hvar hann finnur það svigrúm.

  Staðreyndin er einfaldlega sú að það er haugalygi, sem HH eru að halda fram að bankarnir séu að halda eftir fyrir sig einhverjum hluta afskrifta af lánum gömlu bankanna, sem ætlaðar eru lántökum. Það eru engar afskriftir ætlaðar þeim, sem geta greitt sínar skuldir í þeim samningum. Þó eru myntkörfulánin reiknuð niður vegna þess að spáð er styrkingu krónunnar og því er svigrúm til að lækka þau samhliða því að breyta þeim í lán íslenskum krónum. 

Það er ábyrgðarhluti að vera að blekkja fólk og halda því fram að hægt sé nánast ókeypis fyrir skattgreiðendur að lækka skudlir heimila yfir línuna. Það afvegaleiðir allar umræðu um leiðir til að taka á skuldavanda heimilanna og leiðir þar með af sér að menn eiga erfiðara með að finna bestu og skilvirkustu leiðirnar til að takast á við vandan. Þar með ná menn ekki sama árangri og annars væri hægt ef menn ræddu málið út frá réttum forsendum.

Viss blekking í úrræðum bankanna

Athugasemdir

[Vilhjálmur Árnason (IP-tala skráð) 22.12.2009 kl. 18:46]

Þig langar ekki að skilja málið til hlítar.

Þessi pistill þinn er uppmálaður fordómapistill.

Það eru engar blekkingar í gangi. Seðlabankinn, IMF og Hagsmunasamtök heimilanna eru að reyna að fá stjórnvöld til þess að skilja að það borgar sig fyrir samfélagið að taka á þessum málum á þann hátt sem Samfylkingu finnst óhugsandi einhverra hluta vegna. Það er alveg sama hvað hlutirnir eru útskýrðir vel. Samfylking vill ekki skilja. Hún talar í frösum um krónu sem ekki má eyða tvisvar. Þetta snýst ekki um þann kostnað sem Samfylking vill hræða skattgreiðendur með. Þetta snýst einfaldlega um að lámarka þann samfélagslega skaða sem fársjúkt fjármálakerfi olli. Það mun borga sig að hætta að telja krónurnar og fara að telja líf. 

Sú leið sem Samfylkingin vill fara er leið hins ómennska markaðar. Málflutningur hennar snýst um það að etja skattgreiðeendum saman og skapa óeiningu. Það má ekkert gera vegna þess að það lendir á skattgreiðendum. Þessi málfutningur er svo fullur af fordómum að flytjendur hennar hljóta að þurfa að drekka sig í svefn til þess að getað lifað með honum.Hvað kostar það samfélag að vera með heilbrigðisþjónustu ? Erum við allan daginn að hætta við lækisþjónustu af þvi að hún kostar eitthvað. 

Þú velur að skilja hlutina svona vegna þess að þú getur ekki hugsað út fyrir kassann. 

Það sem gerist á meðan er það að bankarnir bíða í raun ómælt tjón og samfélagið í heild enn meira tjón, meðan Samfylkingin heldur landinu í heljargreipum vegna fordóma. Og VG er að samlagast hórunni. 

Fátt er ömurlegra en málflutningur Samfylkingar og nú er Steingrímur farinn að hljóma eins og Magnús Orri Scram og þá er þetta algerlega búið.

Þessi stjórn bíður einungis dauða og svo blóðugrar byltingar.

En blóðið kemur ekki úr fólki heldur úr andanum sem hellist yfir landið og landan og skolar burtu viðbjóðslegu hugmyndafræðingunum sem telja krónurnar á efnahagsreikningum bankana. Og horfa á ljósin slokkna í augum landa sinna og segja það kostar of mikið að gera eitthvað.

[Sigurður M Grétarsson, 22.12.2009 kl. 21:57]

Vilhjlálmur. Kallar þú það að "hræða skattgreiðendur" að benda á þá haugalygi, ég enduttek, haugalygi Hagsmunasamtaka heimilanna að hægt sé að fara út í almennar niðurfærslur á lánum án þess að það lendi að miklum þunga á skattgeiðendum. Það eru víst blekkingar þegar þeim blekkingum er beitt að telja fólki trú um að nauðsynlegar meðalniðurfærslur á lánasöfnum gömlu bankanna gefi nýju bönkunum færi á flötum niðurfærslum upp á sambærilega prósentu án tjóns fyrir þá. Slíkt er ekkert annað en lágkúrulegar blekkingar í trausti þess að stór hluti almennings gerir sér ekki grein fyrir því hversu mikið bull það er.

Það erum ekki við, sem erum að reyna að koma þessu til skila, sem "viljum ekki skilja". Það eru þeir, sem halda fast í þetta bull þrátt fyrir allar þær útskýringar, sem þeir hafa fengið á því af hverju þetta gengur ekki upp, sem mun fremur flokkast undir þá "sem vilja ekki skilja".

Stjórnvöld hafa gert það, sem til þarf til að bankanir og aðrar lánastofnanir geti gefið fólki, sem ekki ræður við að greiða sínar skuldir, færi á að fá niðurfellingu á því, sem er umfram greiðslugetu þeirra án þess að þurfa að greiða skatta af þeirri niðurfellingu. Þannig hafa stjórnvöld gert það, sem þau geta gert til að greiða fyrir því að bankarnir láti niðurfærslurnar á skuldabréfasöfnum þeirra ganga til lántaka í samræmi við samkomulag þeirra við kröfuhafa gömlu bankanna um það hvað þeir muni taka á sig.

Eini munurinn á kröfu HH og því, sem stjórnvöld eru að gera snýst því um að láta líka þá, sem geta greitt sínar skuldir fá aflsátt. Sá afsláttur mun kosta nýju bankanna og þar með skattgreiðendur miklar fjárhæðir. Mér sýnist að það gæti numið milli 100 og 150 milljörðum króna. Það eru þó ekki áreiðanlegar tölur en varla fjarri lagi.

Þeir lánakar, sem eru í verstu stöðunni hagnast ekkert á því umfram ætlanir stjórnvalda því þeir fá nákvæmlega sömu niðurfellingu í restina eða það, sem er umfram greiðslugetu þeirra. Þeir þurfa hins vegar eins og allir aðrir skattgreiðendur að bera ksotnaðinn af niðurfellingu til þeirra, sem geta greitt sínar skuldir.

 Tillaga HH gengur því út á það að færa fé frá hinum verst settu til hinna betur settu. Það kemur ekki í veg fyrir nein gjaldþrot heimila að lækka skuldir þeirra, sem geta greitt sínar skuldir. Það getur hins vegar valdið gjaldþrotum heimila að hækka skatta á þá verst settu og að veikja velferðarkerfið, sem mun örugglega gerast ef jafn miklar byrgðar verða settar á skattgreiðendur og mun verða afleiðingin af því að verða við kröfu HH um niðurfærslu skulda.

Það að verða við kröfum HH uym niðurfærslu skulda mun því fjölga gjaldþrotum heimila og fjölga þeim heimilum, sem ekki eiga fyrir mat. Einnig mun það auka fólksflótta frá landinu því með þessu er verið að létta greiðslubyrði lána, sem fólk losnar ekki við þó það flytji úr landi en auka greiðslubyrði skatta, sem fólk losnar við ef það flytur úr landi. Einnig losnar fólk undan lélagu velferðarkerfi með því að flytja til nágrannalandana.

Það er því rangt hjá þér að þjóðfélagið og fjármálastofnanirnar muni bera "ómælt tjón" af því að fara ekki að kröfum HH. Þvert á mótu munu bæði fjármálastofnanir og samfélagið í heild bera ómælt tjón með því að fara að kröfum HH. Það að fara að kröfum HH mun því slökkva ljósin í augum mun fleiri landa okkar heldur en ef ekki verður farið að þeim kröfum.

Það er þess vegna, sem Samfylkingin vill ekki fara að kröfum HH þó það skaði fylgi flokksins að hafna því vegna þess einmitt að stór hluti landsmanna kaupir þær blekkingar HH að stjórnvöld geti orðið við þessum kröfum án þess að leggja um leið þurngar byrgðar á skattgreiðendur. Það er þannig, sem Samfylkingin slær skjaldborg um verst settu heimilin að hafna leiðum, sem munu skaða þau þó það leiði til óvinsælda. Samfyldingin er heil í því að lágmarka tjón kreppunnar á íslensk heimil og lætur ekki hættuna á óvinsældum vegna blekkinga andstæðinga hennar bera sig af leið.

Ef einhverjur þurfa að drekka sig í svefn samvisku sinnar vegna þá eru það þeir, sem eru með þessum hætti að berjast fyrir málstað, sem fjölgar gjaldþrotum heimila og fjölgar heimilum, sem ekki eiga fyrir mat til að afla sér vinsælda. Það er búið að útskýra það nógu oft og nógu vel fyrir forráðamönnum HH hvernig það lendir með miklum þunga á skattgreiðendum að fara að þeirra kröfu að það er útilokað að þeir viti ekki betur.

Ekki veit ég að hverju fólk heldur áfram að berjast fyrir þessum kröfum þó það sé búið að útskýra í þaula hvernig þetta mun lenda á skattgreiðendum. Sumir vilja væntanlega fara þessa leið vegna þess að þeir eru í hópi hinna betur stöddu, sem munu hagnast á þessari leið á kostnað hinna verr stöddu. Sumir sjá þarna leið til að koma höggi á stjórnvöld og víla því ekki fyrir sér að fara þá leið þó það leiði hörmungar yfir þá verst stöddu í þjóðfélaginu. Síðan eru það náttúrulega þeir, sem ekki skilja málið og þá hugsanlega af því að þeir eru svo fastir í sínum rullum að þeir skoða ekki rökin á móti.

Ég hef gert mér far um að skoða öll rök með og móti þeim aðgerðum, sem HH hafa lagt fram. Við þá viðleytni hef ég lesið mikið heimasíðu HH og einnig bloggsíðu Marinós G. Njálssonar. Ég er viðskiptafræðingur og hef því talsverða þekkingu á þessum málum. Ég hef hins vegar ekki séð nein rök, sem halda vatni hjá þessum aðilum um að þetta leiði til þess að hagur lántaka eða þjóðarinnar í heild batni við að fara þeirra leið.

Vilhjálmur. Hvernig væri að kynna sér málið og skoða rök með og móti áður en þú ferð inn á ritvöllin með jafn miklum ham og þú gerir hér að ofan. Það minnkar þá líkurnar á því að þú látir frá þér fara jafn mikið bull og þú gerir hér að ofan.

[Lesandi (IP-tala skráð) 22.12.2009 kl. 23:10]

siggi m .

án þess að lessa þú þú blaðrar , veir ég að þú ert kommatit eins og árna pál  ( hann er lika asni rétt eins og þú ).

[Vilhjálmur Árnason, 23.12.2009 kl. 17:18]

Það er gott að ég náði að hreifa við þér. Og ég veð inn á ritvöllinn eins og mér sýnist og ég læt þig ekki stýra því á neinn hátt. 

En þú heldur áfram í fordómum þínum, og gefur þér það að ég hafi ekki kynnt mér málin. Og svo framvegis.

Það sem þú vilt ekki skilja er það sem ég sagði að það kostar samfélagið en sá kostnaður borgar sig. Þetta er kannski óhugsandi hugsun fyrir viðskiptafræðing. En fordæmin er mörg. Kreppulánasjóður 1933 bændakreppan í bandaríkjunum þar sem aðgerðir skiluðu miklum samfélagslegum arði.

Þú ert frábær í rullunni. En skilur samt ekki pistilinn. Sagði ég einhvertíman að leiðréttingar fælu ekki í sér tölulegann kostnað semþyrfti að mæta ? En að mestu snýst þetta um að skila óréttmætum auði og ef það þarf að semja við kröfuhafa um það.

Í hruninu færðist til fjármagn sem er á bilinu 500 - 700 miljarðar yfir til reikninga kröfuhafa verðtryggðra og gengistryggðra lána.

Þessa samninga á að ógilda og deila skaðanum af hruninu.

Þú segir að það sé ekki hægt, ég segi að þú viljir ekki sjá að það sé hægt.

Ég segi að verðtryggingu verði að frysta á öllu í hagkerfinu. Þetta eru ekki venjulegar aðstæður. 

Þú byrjar á að væna mig um að segja að það kosti ekkert að gera eitthvað og virðist ekki ná inntaki kommentsinns. Og svo líka að ég hafi ekki kynnt mér málin. Og ég hafi ekki hlustað á rök. Fátt gæti veriðfjarri veruleikanum.

Í heilt ár hef ég kynnt mér málin. Og séð hvernig spilling Samfylkingarinnar tegir sig inn að borði þeirra sem ætla að ræna eignum samborgara sinna í skjóli manna eins og þín. Hugmyndafræði aðgerðaleysisinns. Frestunnar og afneitunnar. Og svo ætlar þú að fara að segja að HH fjölgi gjaldþrotum.

Viltu ekki bara kenna HH um fjármálakreppuna ?

Svo þykist þú vita í hvaða stöðu ég er fjárhagslega.

Hefur þú kynnt þér hvað var gert á Íslandi í kreppunni 1933.

Þú ert enn í kassanum...viðskiptafræðingurinn. Sem getur ekki séð haginn í því að gera eitthvað raunverulegt eins og að skila þýfinu.

Þú tekur stöðu með fjármagni frekar en lífi og mér sýnist þú frekar vera dauðafræðingur en viðskiptafræðingur.

Gengistryggð lán eru ólögleg.....

Verðtrygging er ólögleg og viðbjóðsleg svikamylla sem ASí berst fyrir með kjafti og klóm.

Verðtryggingin rænir krónuna verðgildi sínu og samfylkingin kallar á Evru.

Málflutningur Samfylkingarinnar er sorglegasta fyrirbrigði sem til er. Endalaus frestun og flótti frá því sem þarf raunverulega að gera.

Mér sýnist þú vera að fara á límingunum yfir því að einhver opni munnin gegn þinni hugmyndafræði.

 Í 4 ár skiluðu bankarnir margra miljarða hagnaði. Sem þeir drógu að mestu úr efnahagsreikning heimilanna. Nú segir þú þá í eigu ríkis og allt sem á að gera til að leiðrétta misgjörðina lendi á skattgreiðendum. Þú vilt gera skattgreiðendur að ræningjum og þjófum. Og réttlætir það með tölulegum útreikningum. 

Gangi þér vel .....

[Sigurður M Grétarsson, 23.12.2009 kl. 22:49]

Vilhjálmur. "Þjófarnir" eru orðnir gjaldþrota og því ekki hægt að ná í leiðréttingu frá þeim.

Eftir gjaldþrot bankanna eignuðust kröfuhafar bankanna lánapakka þeirra. Meðan þeir lánaskilmálar, sem eru á þessum lánum hafa ekki verði dæmd ólöglegir af Hæstarétti þá teljast þeir löglegir. Framhjá því komast stjórnvöld einfaldlega ekki þó HH og fleiri séru iðnir við að ljúga öðru að fólki. Hins vegar er opin sú leið að láta reyna á það fyrir dómstólum hvort þessir lánasamningar eru löglegir eða ekki og ef Hæstiréttur tekur undir það að þeir séu ólöglegir er hægt að láta þann skell lenda á kröfuhöfum bankanna. Án slíks dóms er það útilokað.

Þess vegna er staðan sú að án dóms um að lánasamingarnir séu ólöglegir stendur valið milli þess að lántakar greiði sjálfir sín lán samkvæmt þessum lánasamningum eða að skattgreiðendur greiði hluta þeirra fyrir þá. Þar, sem aðeins þeir, sem geta greitt sín lán munu hagnast á niðurfellingu eins og HH gerir kröfuf um þá snýst þetta um það að láta alla skattgreiðendur greiða fé í vasa þeirra best settu meðal lántaka.

Eins og ég hef áður sagt þá gerir þetta það að verkum að ef farið er að kröfu HH þá mun það fjölga gjaldþrotum heimila og fjölga þeim heimilum, sem ekki eiga fyrir mat. Þannig mun slík aðgerð bæði dýpka og lengja kreppuna. Það er hinn mannlegi þáttur, sem þú virðist ekki sjá eða skilja.

Ég spyr þig því hvaða rök þú vilt færa fyrir því að fara leið, sem fjölgar gjaldþrotum heimilanna, fjölgar þeim heimilum, sem ekki eiga fyrir mat og dýpkar kreppuna? Hvers vegna ættum við að fara slíka leið?

Þetta er hvorki frestun eða flótti frá því, sem raunverulega er að gerast. Það, sem raunverulega er að gerast mun ekki batna við að fara leið HH heldur þvert á móti versna.

Þess vegna eru það fremur HH, sem eiga skilið einkuninna að vera sorglegasta fyrirbrygði, sem til er fremur en Samfylkinginn eða ríkisstjórnin.

Ég hef aldrei verið að verja eða réttlæta bankanna eða aðra fjármagnseigendur. Ef þú ert að halda því fram þá væri betra að þú bentir á eitthvað í skrifum mínum til að réttlæta þá fullyrðingu. Með þessum skrifum mínum er ég aðeins að tala gegn kröfu um aðgerðir að hálfu stjórnvalda, sem munu bitna harkalega á verst settu heimilum landsins ef þær verða að veruleika. Ég er því að verja verst settu heimili landsins með þessum skrifum mínum en ekki neina fjármagnseigendur.

Það að hafna þeirri leið að skattgreiðendur niðurgreiði lán allra lántaka gerir skattgreiðendur hvorki að arðræningjum né þjófum. Þeir sitja ekki að "ránsfeng" gömlu bankanna. Nýju bankarnir hafa einfaldlega samið um að kaupa skuldabréfasöfn gömlu bankanna í samræmi við verðmat á þeim. Til að koma á sléttu út úr þeim kaupum þurfa þeir að innheimta hjá öllum lántökum að fullu miðað við greiðslugetu þeirra. Verði lánasamningarnir hins vegar að einhverju leyti dæmdir ólöglegir mun það koma fram í endanlegu mati á verðmæti þeirra, sem fram fer árið 2012.

Því er eina vonin til að geta náð "ránsfeng" gömlu bankanna frá kröfuhöfum þeirra fólgin í því að fá dóm frá Hæstarétti um að um "ránsfeng" hafi verið að ræða. Ef stjórnvöld fara að setja lög um niðurfærslu lánanna eða stöðvun á verðtryggingu þá munu lánveitendur einfaldlega fara í mál við ríkið á grunvelli eignarréttarákvæðís stjórnarskrárinnar og ef Hæstiréttur samþykkir ekki réttmæti þeirra aðgerða stjórnvalda mun ríkissjóður verða skaðabótaskyldur gagnvart lántökum fyrir tapi þeirra á þeim aðgerðum.

Þess vegna komumst við aldrei hjá því að láta Hæstarétt skera úr um málið. Enda er það í samræmi við þrískiptingu valdsins. Deilan um það hvort lánasamningarnir eru löglegir eða ekki eða hvort um forsendubrest er að ræða fellur einfaldlega undir dómsvaldið en hvorku löggjafarvaldið né framkvæmdarvaldið. Við verðum einfaldlega að taka því og ganga í málið samkvæmt því.

Svo allur vafi sé tekin af þá vona ég svo snnarlega að niðurstaða Hæstaréttar verði sú að það beri að færa niður lán heimilanna. Það eina, sem ég hef verið að segja er að ef farið er út í slíkar aðgerðir án slíks dóms frá Hæstarétti þá muni það gera illt verra fyrir verst settu heimilin í landinu. Það er hin mannlegi þáttur, sem er drifkrafturinn á bak við skrif mín. Ég hafna því öllum ásökunum um að ég horfi aðeins á málið út frá peningalegum sjónarmiðum.

Hvað varðar kreppulánasjóðin frá 1933 og það, sem gerðist í bændakreppuni í Bandaríkjunum þá geri ég ráð fyrir því að þær aðgerðir hafi falist í því að færa fé til verst settu heimilanna en ekki í því að færa fé frá verst settu heimilunum eins og raunin er varðandi kröfu HH.

Ég hef ekki hafnað því að niðurgreiða lán verst settu heimila landsins. Ég hef aðeins hafnað því að niðurgreiða lán heimilanna flatt óháð stöðu eða hvenær þau keyptu sínar íbúðir. Mínar skoðanir á þessu eru í líkingu við hgumyndir Talsmanns neytenda, sem ganga út á það að færa fyrst og fremst niður húsnæðíslán þeirra, sem keyptu sínar íbúðir á toppi íbúðaverðbólunnar. Ég get ekki séð réttlæti í því að þeir, sem keyptu sínar íbúðir fyrir íbúðaverðbólunna fái sömu niðurgreiðslu á lánum sínum frá skattgreiðendum eins og þeir, sem keyptu sínar íbúðir í miðri íbúðaverðbólunni og urðu þannig virkilega fyrir tjóni vegna bankahrunsins.

Þeir, sem keyptu sínar íbúðir fyrir árið 2004 og tóku til þess verðtryggð lán eru í þeirri stöðu að frá því þeir keyptu sínar íbúðir hefur íbúðaverð hækkað meira en vísitölur lána þeirra. Hvaða rök er hægt að færa fyrir því að skattgreiðendur niðurgreiði lán þeirra?

Krafan um flata niðurgreiðslu lána er því eins og ef menn hefðu ákveðið að bæta íbúum Suðurlands tjón þeirra í jaðrskjálftunum með þeim hætti að greiða tjónabætur í föstu hlutfalli af verðmæti eigna þeirra fyrir skjálftann óháð því hvort og þá hversu mikið tjón hefði orðið á þeim. Að sjálfsögðu myndi engum heilvita manni detta í hug að greiða út tjónabætur með þeim hætti en þannig vilja HH láta skattgreiðendur greiða út "tjónabætur" til lántaka.

[Vilhjálmur Árnason (IP-tala skráð) 24.12.2009 kl. 15:31]

Mig langar að benda þér á það til gamans að fyrir kosningar vann ég með efnahagshóp VG tillögur um hvernig væri sanngjarnast að leiðrétta lánin með hjálp fasteignaskrá ríkissinns. Þar fengist nákvæm innsýn í hvenær lánið var tekið og greinagóður gagnagrunnur Fasteignaskrár notaður til þess að aðstoða þá sem vest urðu úti í verðbólunni. Hér var ekki verið að ræða flata aðgerð en hún væri samt almenn sem virðist vera bannorð hjá samfylkingunni og hugmyndafræðingum hennar....

Hér er úrtak úr þeirri vinnu. Því miður hefur formaður flokksinns ekki viljað ræða þessar tillögur. Þó að þær séu vinna sem landsþing VG ætlaðist til að yrði gerð, "leita skal leiða til að lækka höfuðstól lána "

Forusta þessarar ríkisstjórnar hefur afvegaleitt þessa umræðu á alvarlegann hátt. Forustan hefur hrópað meira um mögulegann kostnað tillagna heldur en að taka þátt í lausnavinnu. Hún hefur í raun  ekki boðið málsaðilum að borðinu eins og eðlilegt væri. Heldur úthrópað alla aðra sem lukkuriddara sem tala um töfrabrögð.

Eiginfjárhlutfall eignar fyrir hrun væri gott viðmið til að nálgast. En fasteignamat ríkisinns hefur á undanförnum árum eflt gagnagrunn sinn og mætti nota hann til þess að vega og meta hverja húseign íbúenda fyrir sig. Jafnvel væri hægt að keyra leiðréttingu í gegnum gagnagrunn og fá leiðréttingu miðað við gefnar forsendur. Hér væri því komin leið til þess að samræma þær aðgerðir sem nauðsynlegt er að fara í. Aðeins væri þó hægt að miða við fasteignamat.  Enda er það talið gefa nokkuð nákvæma mynd af raunvirði auk þess sem það geymir upplýsingar um áhvílandi lán, hvenær þau voru tekin, hverskonar lán það voru, o.s.f.v.

Með fasteignamats gagnagrunni væri því hægt að gera eins nákvæma, réttláta og sanngjarna aðgerð og mögulegt er.

 Annað..

 Ef þetta er rétt þá á ríkisstjórn að setja neiðarlög um þessa gjörninga og stilla kröfuhöfum upp við vegg og skamta þeim eftir að fjárhagsgrundvöllur heimila hefur verið tryggður. 

Að mínu mati hefur þessi ríkisstjórn kosið að búa til lagaóvissu í stað þess að lesa lögin og leiðrétta hlutina samkvæmt þeim.

Þú segir.

"Nýju bankarnir hafa einfaldlega samið um að kaupa skuldabréfasöfn gömlu bankanna í samræmi við verðmat á þeim. Til að koma á sléttu út úr þeim kaupum þurfa þeir að innheimta hjá öllum lántökum að fullu miðað við greiðslugetu þeirra."

Alþingi og allur bankaheimur fékk viðvörun þegar mat bankan á gengistryggðum lánum fór fram. Þeim var bent á að þau lán væru ólögleg. Og ofmetin. Hvernig dettur einhverjum í hug að innheimta toppverð fyrir þessi lán..það er einfaldlega súrealísk hugsun.

Og óréttmæta auðgunin felst í því að hvert það lán sem metið var á X-30 % eða x-50% á að færast yfir á þeim kjörum til lántaka. Ef samningar hafa verið gerðir öðru vísi skal rifta þeim . Því þeir væru þa svo augljóslega siðlausir, óréttmætir, óréttlátir, falskir.

Þessi pistill þinn sýnir okkur inni í þá atburðarás að bankarnir Nýju hafa fengið að semja undir ykkar stjórn um það að fórna þúsundum fjölskyldna án þess að þær fái nokku um það að segja. 

Í fordæmalausum aðstæðum hugsið þið enn eins og gömul möppudýr sem er að drepast úr ryki.

Þú segir

"Ef stjórnvöld fara að setja lög um niðurfærslu lánanna eða stöðvun á verðtryggingu þá munu lánveitendur einfaldlega fara í mál við ríkið á grunvelli eignarréttarákvæðís stjórnarskrárinnar og ef Hæstiréttur samþykkir ekki réttmæti þeirra aðgerða stjórnvalda mun ríkissjóður verða skaðabótaskyldur gagnvart lántökum fyrir tapi þeirra á þeim aðgerðum. "

Ætlar ríkið að fara í mál við sjálft sig. Eða er búið að selja almenning til kröfuhafa...hvort er það ?  farðu að ákveða þig.

Ég skal verja þetta mál sjálfur og vinna það fyrir ríkið.  Verðtrygging stenst ekki lög. Þó þau hafi verið sett af alþingi.

Verðtrygging er lögfestur þjófnaður. Þú ætlar aðverja þjófnað með eignaréttarákvæðum....stjórnarskrár...og ég skal verja afnám verðtryggingar með stjórnarskrá og einföldum mannrettindum.

Sem virðast hafa verið lokuð inn í skáp í 25 ár.

Það er ekki nóg að þú veifir stjórnarskránni í andlitið á mér...

Þetta eru gömul fjármagnseigenda ráð sem munu ekki duga.

Ef fjármagnseigendur ætla í mál við ríkið þá mun (aka) almenningur fara í mál við fjármagnseigendur á grundvelli arðráns og augljósra hagsvika.

Svikamillan hefur gengið nógu lengi...

Gleðileg Jól...meira seinna ...vonandi því til er ég.

[Vilhjálmur Árnason (IP-tala skráð) 24.12.2009 kl. 16:25]

"Hvað varðar kreppulánasjóðin frá 1933 og það, sem gerðist í bændakreppuni í Bandaríkjunum þá geri ég ráð fyrir því að þær aðgerðir hafi falist í því að færa fé til verst settu heimilanna en ekki í því að færa fé frá verst settu heimilunum eins og raunin er varðandi kröfu HH.""

Þetta eru mögnuð skrif hjá þér.

Í báðum tilfellum tók fólk sig saman og gerði eitthvað raunverulegt.

í tilfelli kreppulánasjóðs unnu Alþingismenn úr öllum flokkum og svo bankastjórar að því dag og nótt að afla gagna um skuldastöðu þeirra bænda sem voru í vandræðum og til að forða frekar tjóni voru lán lengd, afskrifuð, og einfaldlega voru lán gerð afborgunarhæf miðað við aðstæður. Það var ekki búin til ný leið til að halda kröfum í sömu hæðum. Eins og tillögur félagsmálaráðherra ganga út á.

Það er annað upp á teningnum í dag og hefðuð þið vitringarnir gott af því að skoða söguna og læra af henni.

Sama var upp á teningnum í bændakreppunni í bandaríkjunum. Lán voru löguð að aðstæðum bænda til þess að halda þeim í rekstri.

Ransóknir sýna afdráttalausann árangur af þeim aðgerðum sem voru vaxtalækkun lánalenging og dálitlar afskriftir. 

Eftir 7 ár voru 80 % af bændum enn í búskap og höfðu skilað gríðarlegum arði til samfélagsinns. Arður sem ekki er talað um í þeim málflutningi sem ræður för í orðræðu ríkisstjórnar.

Getur þú sagt mér kvað gjaldþrot fjölskyldna kostar ? Og hvað það kostar samfélagið að fresta aðgerðum ?

Þá er ég að tala um raunverulegar aðgerðir ekki froðumoð.

Seðlabanki og IMF eru að reyna að fá Samfylkingu til að skilja að upp front dept releef verður að eiga sér stað. Og í guðanna bænum komdu ekki með söguna af krónunni sem eki er hægt að nota tvisvar.

Hún á ekki við í þessu samhengi. Hún er útúrsnúningur.

Og aldrey hef ég heyrt neinn af hugmyndafræðingum frestunnarfræðanna koma með áætlaðar tölur um hvað ýmyndar kostnaður bankana verður eftir að þeir fremja nánast sjálfsmorð á trausti almennings til þeirra. Hver einasti maður mun forðast að eiga viðskipti við þessi siðferðilegu skrímsli. Glitnir og Landsbanki framlána Íslenskar krónur til bílafyrirtækjanna. Og þú ert sennilega með einhverja fína réttlætingu fyrir því...

Þeir hamast við að lappa upp á ímyndina með auglýsingum en handrukka svo almenning óhindrað eins og fautar á skólalóð.

Lýðræðið er fótum troðið af lyddum og sérhagsmunapúkum.

[Sigurður M Grétarsson, 26.12.2009 kl. 13:00]

Vilhjálmur. Ekki get ég séð neina tilvísun um úrtak úr þeirri vinnu, sem þið hjá VG unnuð varðandi skuldamál heimilanna, en miðað við þína lýsingu er það einmitt í samræmi við það, sem ég hef talað fyrir. Ég hef ekki talað gegn því að þeim sé hjálpað, sem eru í neyð. Ég hef aðeins talað gegn flatri niðurfellingu skulda þar, sem ekkert tillit er tekið til þess hvort og þá hversu mikið viðkomandi tapaði á íbúðaverðbólunni, sem sprakk né heldur hvort viðkomandi er í erfiðleikum eða ekki. Ástæðan fyrir því er sú að slík aðgerð mun fjölga gjaldþrotum heimila og fjölga þeim heimilum, sem ekki eiga fyrir mat öfugt við eðgerðir, sem einskorðast við að aðstoða þá, sem eru í vanda og þá, sem hafa farið illa út úr íbúðaverðbólunni, sem sprakk.

Ætli við séum þá sammála um þetta atriði eftir allt saman?

Þegar þú talar um foristu þessarar ríksistjórnar þá ert þú bæði að tala um SF og VG. Þú gerir þér grein fyrir því að VG er líka í þessari ríksstjórn og ber sömu ábyrgð á ákvörðunum hennar og SF er það ekki?

Ríkisstjórnin hefur gert það, sem hún getur til þess að felldar verði niður skudlir umfram greiðslugetu og verðmæti eigna. Það stendur því ekki á ríkisstjórninni að þeir, afslættir á verði lánasafna gömlu bankanna, sem ætlaðir eru til þess skili sér til lántaka. Þú gerir þér væntanlega grein fyrir því að í þeim afsláttum er ekki gert ráð fyrir neinum afláttum til lántaka, sem ráða við sínar skuldir og er því ekki verið að stinga undan neinum aflsáttum þó þeir fái ekki afslátt af sínumj skuldum.

Verðtrygging er einfaldlega eitt form af lánssamningum til að tryggja lánveitanda jákvæða raunvexti. Algengara er þó að hafa breytilega vexti. Ef almennt hefðu verið notaðir breytilegir vextir í stað verðtryggingar á húsnæðislánum hér á landi þá væru lántakar í mun verri málum en þeir eru í dag því þá væri greiðslubyrgðin algerlega óviðráðanleg hjá þeim. Hún væri þá margföld á við það, sem hún er á verðtryggðu lánunum. Því geta lántakar prísað sig sæla að vera með verðtrygginguna en ekki breytilega vexti. Að kalla þetta "lögbundin þjófnað" er hins vegar út í hött.

Það lýsir vel vanþekkingu þinni á þessum málum að tala um það að "ríkið fari í mál við sjálft" sig varðandi þau ummæli mín að lánveitendur fari í mál ef Alþingi ákveður niðurfærslu lána. Þó ríkð eigi nýju bankanna þá eru það kröfuhafar í þrotabú gömlu bankanna, sem í raun eiga skuldabréfasöfn þeirra. Það verður ekki búið að gera þau endanlega upp við þá fyrr en eftir endurskoðun árið 2012. Að sjálfsögðu kæmi þeim það ekkert við ef sett væru lög um niðurfærslur skulda, sem myndu að öllu leyti lenda á skattgreiðendum en ef það ætti að láta það lenda á þrotabúum gömlu bankanna þá myndu kröfuhafarnir í þau þrotabú fara í mál. Svo má ekki gleyma því að það eru margir aðrir aðrir eigendur að skuldabréfasöfnum en ríkið.

Þú getur reynt að verja sjálfur hvað, sem er en það kemur okkur ekki framhjá þeirri staðreynd að eignir í þessum skuldabréfasöfnum eru verndaðar með eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar. Ef einhver lög geta þó komið okkur framhjá því þá er það dómstóla en ekki stjórnvalsa að skera úr um það.

Hvað varðar kreppulánin frá 1933 eins og þú lýsir því þá var þar klárlega ekki um að ræða flata niðurfellingu lána. Með öðrum orðum þá hefur stjórnvöldum ekki fundist sú leið skynsamlegri þá heldur en í dag. Stjórnvöld eru einmitt að reyna að gera svipaða hluti í dag eins og þá en munurinn er þó sá að árið 1933 höfðu stjórnvöld meiri völd en nú til að gera slíkt og gott er þau áttu ekki allar lánastofnanirnar, sem bændurnir skulduðu. Svo er ekki fyrir að fara varðandi húsnæðislán í dag. Stjórnvöld í dag geta því lítið annað gert en að skapa umgjörð fyrir bankana og aðrar lánastofnanir til að fara sömu eða svipaða leið en geta ekki þvingað neina lánveitendur til slíks.

Ég veit ekki nákvæmlega hvað gjaldþort fjölskyldu kostar en veit að í því fellst mikill kostnaður bæði peningalegur og í mannlegum þjáningum. Það er þess vegna, sem ég skrifa gegn kröfum um flata niðurfellingu skulda eins og til dæmis HH eru að berjast fyrir vegna þess að slíkt mun fjölga gjaldþrotum heimila. Það er því einmitt í viðleytin minni til að leggja mitt lóð á vogaskálarnar til að fækka slíkum gjaldþrotum heimila, sem ég stend í þessum skrifum.

Ef þú hefur ekki heyrt eða séð tölur um áætlaðan kostnað við flata niðurfellingu skuld þá hefur þú ekki fyglst vel með. Talið er að krafa HH muni leiða til alls um 250 milljarða lækkunar á skuldum heimilanna. Ef við gefum okkur að 40% af því væru skuldir, sem hvort eð er væru tapaðar þá erum við að tala um kostnað upp á 150 milljarða. Þessi kostnaður mun að mestu eða jafnvel öllu leyti lenda á skattgreiðendum.

Það er sem betur fer stór hluti þjóðarinar, sem gerir sér grein fyrir því að flöt niðurfelling skulda er ekkert annað en fé fært úr einum vasa í annan hjá íbúðaeigendum/skattgreiðendum og því engin eða minni en engin ávinningur af slíku. Hins vegar eru allt of margir, sem ekki gera sér grein fyrir þessu og því þarf að útskýra það fyrir þeim. Þessi skrif mín eru viðleytin í þá átt. Í þessu felst réttlætingin á því að fara ekki út í flatar afskriftir og ólíklegt er að þegar upp er staðið verði það eitthvert "sjálfsmorð á trausti almennings".

Niðurfellingar á hluta skulda þeirra verst settu og þeirra, sem fóru verst út úr íbúðaverðbólunni, sem sprakk er hins vegar allt annar hlutur og styð ég það heilshugar.

[Vilhjálmur Árnason (IP-tala skráð) 28.12.2009 kl. 22:36]

 Þú ert svo fullur af " þekkingu " að þú virðist ekki skilja það sem ég skrifa.

Ég segi.

 "Ætlar ríkið að fara í mál við sjálft sig. Eða er búið að selja almenning til kröfuhafa...hvort er það ?  farðu að ákveða þig."

Ég þarf greinilega að skrifa skýringar svo að þú skiljir að þarna er ég einmitt að segja það sem þú vænir mig svo um að hafa ekki þekkingu á. Þú virðist ekki ná kaldhæðninni.

Og svo spyr ég þig hvort sé búið að selja almenning kröfuhöfum.

Hvernig væri að svara því frekar en að rembast við að gera lítið úr mér.

Þú segir.

"en ef það ætti að láta það lenda á þrotabúum gömlu bankanna þá myndu kröfuhafarnir í þau þrotabú fara í mál."

Þú vilt semsagt forðast það að kröfuhafar fari í mál með því að taka húsin af fólki sem er með gengistryggð bílalán og svo framvegis. 

Varðandi VG og Samfylkingu þá eru þau orðin samsek. Það er samt þannig að Samfylkingin stýrir för í þessum málum. 

En forusta beggja flokka er á skjön við samþykktir beggja flokka.

Að segja að það sé ekki hægt að setja bönkunum fyrir er lélégasta afsökun sem til er.

Afsökun aðgerðaleysisinns.

Hefur þú hlustað á talsmann neitenda ?

Það á ekkert að hlusta á hann heldur láta bankana semja lög um hvernig á að innheimta svikin.

Þið eruð snillingar.

[Sigurður M Grétarsson, 29.12.2009 kl. 18:30]

Vilhjálmur. Það er ekki búið að selja almenning kröfuhöfum. Það er ekkert, sem stoppar almenning í að fara í mál vegna lána sinna á grunvelli forsendubrests eða ólögmætis gengistryggðra lána og ef þeir vinna það mál þá fá þeir kröfur sínar lækkaðar. Þetta deilumál er hlutverk dómstóla að leysa úr um en ekki Alþingismanna.

Þú gerir heldur lítið úr stjórnarskránni þegar þú kallar það lélaga afsökun að stjórnvöld vilji ekki fara út í aðgerðir, sem brjóta í bága við stjórnarskánna. Þegar þar við bætist að um er að ræða aðgerð, sem mun fjölga gjaldþrotum heimila og fjölga heimilum, sem ekki eiga fyrir mat þá er það borðleggjandi að þetta ættu stjórnvöld ekki að gera.

Ég hef bæði hlustað á talsmann neytenda, lesið bloggið hans og einnig spurt hann spurninga á bloggsíðu hans. Það er skrýtið að þú nefnir hann í þessu samhengi því hann hafnar líka flatri niðurellingu eins og ég. Hann talar eins og ég fyrir því að niðurfærslur verði mismunandi eftir því hvenær íbúðair voru keyptar og lán tekin. Hann orðar það þannig að eitt af því, sem taka þurfi tillit til sé staðsetning á íbúðaverðbólukúrfunni. Hann gerir sér líka grein fyrir eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar og því talar hann um gerðardóm en ekki einhliða ákvarðanir Alþingis.

Ég spyr þig Vilhjálmur. Af hverju talar þú fyrir aðgerð, sem mun fjölga gjaldþrotum heimila og fjölga þeim heimilum, sem ekki eiga fyrir mat? Á sama tíma segist þú hafa veirð í hópi hjá VG, sem lagði til leið, sem einmitt gengur ekki út á flata niðurfellingu heldur stuðning við þá, sem verst fóru út úr íbúðaverðbólunni, sem sprakk og það leið, sem er nokkurn vegin í samræmi við það, sem talsmaður neytenda vill fara.

[Haraldur Baldursson, 9.1.2010 kl. 13:03]

Þið glímið þokkalega piltar...

Vandinn
Um hvað snýst samt vandinn, jú það eru of mörg heimili í landinu sem ekki höfðu forsendur til að meta gjörninga bankanna og áhrif þeirra gjörninga á efnahagslífið. Fólk sem tók íbúðarlán, annað hvort verð- eða gengitryggt, með áætlun um að leggja mikið á sig í ákveðið árabil til þess að komast með sín fjármámál í skjól. Þetta fólk hvorki fífl, ná fjárglæframenn, heldur harðduglegt fólk sem vill sjá sína framtíð bjartari. Mjög margir í þessum hóp gerði þetta mjög ígrundað og reiknað með sveiflum, jafnvel stórum sveiflum. Það sá fram á að geta mætt þessum sveiflum með samdrætti í neyslu og jafnvel meiri vinnu. Enginn í þessum hóp hafði nokkrar forsendur til að sjá fyrir það óveður sem koma myndi, né voru forsendur til að stíga það varlega til jarðar að fjárfesta ekkert.

Bankarnir
Bankar eru fyrirtæki. Fyrirtæki þurfa að laga sig að umhverfi sínu, taka á sig afföll og endurraða spilunum til að mæta nýjum markaðsaðstæðum. Vörur bankanna (lánin, innlánin, tryggingarnar, ábyrgðirnar, ...) eru verulega mikið flóknari en Cheerios pakkar uppi í hillu. Af þeim sökum þarf talsvert meiri umsýslu og vinnu til að greiða úr "lager" eins og bankanna. Ætla má að það taki nokkur ár t.d. að greiða úr þrotabúi banka.

Lausnir
Hvað þarf að leysa ? Jú stöðu heimilana, stöðu bankanna, stöðu fyrirtækjanna, stöðu ellilífeyrisþega (sem margir hverjir hafa verið að fá bréf frá sínum lífeyrissjóðum um skertan lífeyri) og stöðu efnahagsins. Þar sem Harry Potter er bara saga þurfum við að leita viðunandi lausna.
Án þess að hafa allar forsendur (í formi talna) tel ég farsælast að vinda ofan af hluta vandans með því að :

• tryggja ellilífeyrisþegum sinn lífeyri með því að breyta lífeyrisjóðakerfinu í gegnumstreymiskerfi í stað uppsöfnunarkerfis
• þannig væri hægt að tryggja lágmarksskerðinu lífeyris
• taka (með lagaboði) ALLAR eignir lífeyrissjóðanna og nýta til úrlausnar vandans
• lækka höfuðstól allra húsnæðislána
• lækka skuldastöðu fyrirtækja (flókið, því ekki má henda ofan í botnlausa pytti, en gerlegt)
• erlendar eignir verði nýttar til innágreiðslu Icesave skulda LÍ, nokkuð sem virðist stefna í að verði gert með einum eða öðrum hætti
• með bönkunum myndi þetta fjármagn nýtast til verulegs viðsnúnings á stöðunni
• seinna meir yrði hægt að hefja söfnun að nýju og snúa lífeyriskerfinu tilbaka í fyrra horf
• núverandi vandi yrði verulega minni og viðráðanlegri

[Vilhjálmur Árnason, 10.1.2010 kl. 17:38]

 Um stjórnarskrá.

Í Fyrsta lagi. Það er engannveginn rökrétt, sanngjarnt eða réttlátt að nota stjórnarskrá til þess að verja eignarrétt eins aðila og horfa algerlega framhjá rétt annars. 

Ég geri því engann veginn lítið úr stjórnarskrá heldur ef eitthvað er þá upphef ég hana. Ég geri hinnsvega lítið úr því að stjórnarskrá sé notuð til þess að verja fjármagnseigendur eða kröfuhafa einhliða. Og ég legg til að almenningur fari í mál um réttmæti verðtryggðra skuldbyndinga. Sem er lögbundin eignatilfærsla sem grefur undan verðildi krónunnar.

Um talsmann neinenda.

Ég hef alltaf stutt tillögu Gísla talsmann neitenda. HH hefur alltaf gert það og allar fréttatilkynningar og áliktanir stjórnar HH sem eru opnar sanna það.
Frá því um og eftir úrslit kosninga. Þegar tillögur hanns komu fyrst fram.

 Um tillögur HH

Bara svo það sé alveg á hreinu þá hefur HH alltaf stutt fyllilega við bakið á talsmanni neitenda. HH hefur alltaf stutt aðgerðir sem miða að því að gera eitthvað strax. Aftur á móti virðist málflutningur ráðamanna vera farinn að hljóma þannig að það borgi sig ekki að gera neitt núna vegna þess að við erum í kreppu og það sé ekki góður tími.

Þetta getur ekki verið falskara. Sagan af kreppum sýnir einmitt það gagnstæða. Frestun á aðgerðum í kreppu hefur langvarandi samfélagslegann og efnahagslegann skaða.

Ég er enginn sérstakur talsmaður einhverrrar einnar leiðar. Ég er talsmaður þess að ríkisstjórn láti bankana bera þá ábyrgð sem þeir eiga sannarlega og réttilega að bera.

Ég er varamaður í stjórn HH og er þessvegna ekki einráður þar. 

HH hefur leitað margvíslegra lausna og skoðað hlutina frá mörgum sjónarhornum. 

Síðasta tillaga eða mögulega leið sem HH hefur stutt og kynnt er sú framkvæmd að flytja öll íbúðarlán yfir til Íbúðarlánasjóðs.

Öll vandamál heimilanna eru leysanleg. Og ég segi aftur. Þau eru öll auðveldlega leysanleg. Til dæmis með því að fara eftir samþykktum beggja stjórnarflokkana. En það er ekki hægt að leysa þau ef rök bankana fá að ráða rök sem komu okkur hingað.

Það að það sé ekki búið að leysa þessi mál sýnir viljaleysi og sundrung stjórnarflokkana til þess ræða til botns þessi mál. Hvað er það sem kemur í veg fyrir það að stjórnarflokkarnir virki lýðræðislega. Ég tel að það sé til svar við því og það er.

 Fordómar

Fordómarnir eru þessir, fólk sem fór óvarlega á að taka út sína refsingu. Og það kostar skattgreiðendur of mikið að gera eitthvað mannlegt.

Fordómafullt fólk er í öllum flokkum sem telur að það sé verið að stela af því ef óraunhæfar kröfur eru lagaðar að raunvirði. Fólk er eftirá í umræðunni og skilur ekki að samfélagslegur kostnaður verður tvisvar til þrisvar sinnum meiri ef ekkert er að gert og það hefur alltaf verið viss hætta á algeru efnahags frosti. Vegna frosinna markaða. í raun verða þau lán sem ekki eru löguð, og þá meina ég að höfuðstólar ekki lagaðir, að bjarnargildrum sem eiðileggja fjárhagslegann grundvöll skuldara og frysta markaðinn. 

Stjórnin hefur kosið að blása ryki í augu almennings með Icesave. Og segja að það sé ekkert hægt að gera fyr en Icesave er klárt. Og eru svo að klóra sér í hausnum yfir því að almenningur vill ekki bera ábyrgð á gjörðum bankamanna á erlendri grund. Þegar ríkisstjórnin hefur ekki talað fyrir því að bankarnir beri ábyrgð hér heima.

Forgangsröðun sem getur auðveldlega ekki gengið upp.

Ég skil ekki hvernig svokölluð vinstri stjórn sér hag sinn í því að taka svona á málunum en fyrir vikið fær hún ansi marga upp á móti sér. Og fylgi sópast yfir til hrunaflokkana. Sem eru í raun að gerast og svo er talað um tilraun hægri aflana til þess að ráðast á stjórnina. Að mínu mati plaffaði ríkisstjórnin með haglara í fótinn á sér. Og hefur atað hendur sínar blóði. Og segir sjáðu hver er að ráðast á mig.

Ríkisstjórn og alþingi og forseti eru fyrst og fremst fyrir þessa þjóð. Ríkisstjórnin er svo upptekin af því að þjónkast kúgurum að hún gleymir sínu fólki.

Ég geri mér samt fyllilega grein fyrir því að hlutverk stjórnarinnar er ekki auðvelt. En það vantar sárlega réttsýni á þessi málefni. 

Nú er mál að linni. Ríkisstjórn verður að hugsa um þau mál sem snúa að almenningi fyrst og þá leysist Iceave líka. Þá sjá þau hvernig á að snúa sér í Icesave málinu.

Um málefnavinnu innan VG

Hér linkur á yfirlýsingu efnahagshóps VG.

Það var átakalegt að verða vitni að því að formaður VG kom aldrey vegna anna inn í þessa umræðu. Athugaðu að þetta er vinna sem farið var í fyrir kosningar.

Landsfundir bæði VG og Samfylkingar samþykktu  að skipuð verði óháð ópólitísk nefnd fag- og hagsmunaaðila til gagngerrar endurskoðunar á núverandi íbúðarlánakerfi og rannsóknar á útreikningi verð- og gengistryggðra veðlána.
Þessi nefnd hefur ekki verið skipuð.

Hvernig gengur að vinna eftir lýðræðislega samþykktum áliktunum og tillögum ? Er það ekki það sem lýðræðið snýst um.

Vonandi erum við samt sammála um að  það þarf að færa niður höfuðstóla óraunhæfra krafna. Það gerist á einn eða annan hátt.

Með því að hrekja fólk út á götu eða að lækka höfuðstól útbólginna og óraunhæfra krafna.

Að tala um kostnað skattgreiðenda er þessvegna afstætt í meira lægi. Og veldur aðeins deilum. Og fær fólk til þess að sjá ofsjónir yfir því að einhver fái einhverja eftirgjöf á kröfum. Sem í fyrsta lagi eru langflestar óréttmætar og í öðru lagi ekki hægt að standa við hvort eð er.

Að tala um að tillögur HH valdi fleiri gjaldþrotum er eins og að segja að sjúkrabíllinn valdi slysum.

HH hefur alltaf viljað ræða allar aðrar tillögur og metið þær sem tilraunir til lausna.