10-14% lækkun elli- og örorkulífeyri frá lífeyrissjóðum

Ef lífeyrissjóðir verða þvingaðir til að gefa 20% afslátt af verðtryggðum eignum sínum munu þeir eftir því, sem ég kemst næst tapa á bilinu 10-14% af sínum eignum. Þeir þurfa því að skerða greiðslur til elli- og örorkulífeyrisþega sinna, sem því nemur til viðbótar við þær lækkanir, sem nú eru framundan.

 

Er þetta réttlátanlegt til þess að lækka skuldir fólks, sem í yfirgnæfandi meirihluta eru borgunarmenn fyrir sínum skuldum? Það eru um 75-80% heimila, sem ráða við sínar skuldir. Hvernig hjálpar það við að koma í veg fyrir fjöldagjaldþrot að setja 75-80% af aðstoðinni til fólks, sem er ekki í neinni hættu á að verða gjaldþrota og þar, sem stór hluti hinna er ekki í mikilli hættu á slíku og gæti komist hjá gjaldþroti með örlítilli hjálp?

 

Þessi hugmynd framsóknarmanna er ekkert annað en lýskrum af verstu sort enda er útilokað að standa við þetta loforð. Afskriftirnar á inneignum gömlu bankanna eru til að mæta óhjákvæmilegum afskriftum vegna þess að skuldarar eru ekki borgunarmenn fyrir sínum skuldum ásamt afföllum vegna þess að vextir margra þessara lána eru lægri en markaðsvextir í dag og því þarf Íbúðalánasjóður að fjármagna kaup á þeim lánum með því að taka lán með hærri vöxtum. Það er því ekkert svigrúm til að nota hluta þessara afskrifta til að lækka skuldir hjá fólki, sem ræður við sínar skuldir.

 

Þessi 20% lækkun er því beinn kostnaður fyrir ríkið, ríkisbankana, lífeyrisþega lífeyrissjóða og sparisjóða. Þessi kostnaður er of mikill til að þeir aðilar geti borið hann án þess að það komi einhvers staðar niður. Bankarnir og sparisjóðirnir munu þá hafa minna svigrúm til að lána til atvinnurekstrar. Þessi hugmynd mun því leiða til þess að kreppan verður dýpri og lengri en annars væri. Hún mun því koma í veg fyrir mun færri gjaldþrot heimila en mun ódýrari leiðir, sem beina aðstoðinni fyrst og fremst til þeirra, sem verst eru staddir munu gera.

 

Þessi hugmynd er álíka og ef við tækjum ákvörðun um það í ljósi mikils atvinnuleysis að greiða atvinnuleysisbætur til allra vinnufærra manna óháð því hvort þeir eru atvinnulausir eða ekki.

 

Það er ljótur leikur að vekjia falsvonir hjá fólki, sem í örvæntingu sinni leitar leiða til að komast hjá miklum fjárhagserfiðleikum og jafnvel gjaldþroti til þess eins að skora á hinu pólitíska sviði og fá atkvæði í kosningum. Framsóknarmenn vita það jafn vel og aðrir með vit á fjármálakerfi þjóðarinnar að það er ekki hægt að standa við þetta öðruvísi en að það komi í bakið á þjóðinni annars staðar. Við munum aldrei komast upp með að senda erlendum kröfuhöfum bankanna reikninginn.

 

Refsum þessum ómerkilegu lýskrumurum í kosningunum í apríl. 

Lífeyrissjóðir ekki stikkfrí

Athugasemdir

[Páll A. Þorgeirsson (IP-tala skráð) 10.3.2009 kl. 11:01]

Það er allt hægt ef viljann ekki vantar og óeðlilegir hagsmunir ráða ekki för.  Lífeyrissjóðskerfið hefur þegar tapað milljörðum og þar bera "örfáir" menn ábyrgð á eftirlaunum þúsunda íslendinga sem hafa nú þegar og verða á næstu mánuðum skert.  Ég vil taka lífeyrissjóðssparnaðinn úr höndum þeirra manna sem nú ráða sjóðunum og því rándýra kerfi sem þar þrífst og jafnvel deila honum út til þeirra sem hann eiga.    Bara kostnaðurinn við lífeyrissjóðskerfið í dag gæti hjálpað mörgum.  Það styttist óðum í minn eftirlaunaaldur og ég tel að ég væri mun betur settur hefði ég fengið að ráða ávöxtun þeirra peninga sjálfur sem ég hef í áratugi greitt í lífeyrissjóðskerfið.  Ég er ekki spenntur þessari leið Framsóknarflokksins en það er þó nauðsynlegt að þessi möguleiki verði skoðaður vel.  Hvað hefur t.d. Samfylkingin komið með til hjálpar þessum fjölskyldum sem á aðstoð þurfa að halda.  Mér finnst núverandi ríkisstjórn  sofa fastar en sú fyrri.  Ekki veit ég hvaðan þú hefur þær upplýsingar um að 20-25 % þarfnist aðstoðar en eitt er víst að verði ekkert að gert þá hefur þetta keðjuverkandi áhrif og mun fleiri koma til með að þarfnast aðstoðar og þá snýst málið ekki bara um áhvílandi veðlán á heimilum 20 - 25 % þjóðarinnar  því þeir sem ekki telja sig þurfa aðstoð í dag munu flestir þurfa á því að halda þegar kerfið endanlega hrynur og það óttast ég.  Ég segi bara eins og útrásarvíkingarnir, forsetinn og fleiri sögðu þegar þeir voru að dásama dýrðina "þið hafið ekki séð nema lítið brot af þessu ennþá".  Reyndar var vinsælt að tala ensku á þeim tíma en meiningin er sú sama ef ég man rétt   Það var örugglega hárrétt hjá þessu "liði" við höfum ekki séð nema brot af þessu ennþá og þá á ég við "svörtustu kreppumálin".

[Sigurður M Grétarsson, 10.3.2009 kl. 12:46]

Eing og ég var að útskýra í greininni þá er hægt að koma í veg fyrir mun fleiri gjaldþrot fyrir brot af kostnaðinum við þessa leið með því að beina aðstoðinni til þeirra, sem á þurfa að halda en ekki til þeirra, sem komast af án aðstoðar. Við greiðum jú aðeins atvinnuleysisbætur til þeirra, sem eru atvinnulausir en dreifum þeim ekki á alla verkfæra menn.

Þú segir að það styttist í eftirlaunaaldurinn hjá þér. Ert þú sáttur við að eftirlaun þín úr lífeyrissjóði eða lífeyrissjóðum þínum verði skert um 10-14% til að hægt sé að lækka þessar skuldir yfir línuna?

Gallinn við þessa tillögu framsóknarmanna er sú að hún gengur ekki upp. Við munum aldrei komast upp með að klína þessu á erlendu kröfuhafana. Það er þar, sem belkkingaleikur framsóknarmanna liggur. Þeir skáka greinilega í því skjólinu að kjósendur sjái ekki í gegnum þennan blekkingarleik sinn og kjósi þá í þeirri trú að þessi leið sé möguleg.

Því munum við þurfa að greiða fyrir þetta í formi hærri skatta, hærri vaxta af lánum frá lánastofnunum samfara minna frambaoði af lánum auk þess að þurfa að sætta okkur við lægri eftirlaun frá lífeyrissjóðum þegar þar að kemur. Allt þetta leiðir síðan til þess að kreppan verður dýpri og lengri en annars væri og auk þess verða gjaldþrot heimila fleiri en ef farin verður sú leið að beina aðstoð til þeirra, sem á þurfa að halda.

Hvað varðar upplýsingar um að 20-25% heimila séu í fjárhagsvandræðum þá eru það niðurstjöður skoðanakannana þar, sem menn voru einfaldlega spruðir að því hvort þeir væru í vandræðum með að greiða húsnæðislánin sín.